Kunst heeft heilzame effecten, zowel voor de maker als voor de kijker. Dit gegeven kan niettemin vele vormen aannemen, die ik bundel in de reeks Kunst&Psyche, of in het speciaal dossier over kunst en welzijn in het laatste nummer van TheArtCouch magazine. Kunst kan zeker helpen om grip te krijgen op onze omgeving, en onze plaats erin. Hierin verschilt het feitelijk niet veel van mythe en religie -of wetenschap.
Zo ook met onze omgang et de dood. Vaak taboe, niettemin is het bewustzijn van onze eindigheid wat uiteindelijk zin geeft aan ons bestaan, en een gevoel van urgentie zonder dewelke we misschien geen kunst zouden gaan maken. Kunst maken kan troost bieden voor het verlies van dierbaren, maar kan in dit verwerkingsproces ook zin bieden in het verdriet dat hiermee gepaard gaat.
Het werk After sunset van de Deense kunstenaar Laurits Andersen Ring biedt een mooi voorbeeld om dit proces te onderzoeken. Na het verlies van zijn vader en zijn broer op korte tijd, en bij het machteloos aanschouwen van de radeloosheid van zijn moeder om het verlies, verliet hij eventjes zijn getrouwe thema -het landschap- om een nieuwe reeks aan te vangen rond diepere, op het eerste oog meer duistere thema’s waarin de dood en het lijden dat ermee gepaard gaat de protagonisten vormen. In het werk After sunset zie je precies in welke fase van dit verwerken de kunstenaar vertoeft, en merk je aan enkele details dat hij hoop en berusting vindt in de fataliteit van het lot…
Een mooie analyse:
Leave a Reply